Adaptacja

Pójście do przedszkola to bardzo ważny moment w życiu każdego dziecka i całej jego rodziny. Jest to dla niego pierwszy, istotny sprawdzian samodzielności. Jednak to dorośli muszą zapanować nad swoimi emocjami tak by dziecko czuło się bezpiecznie i wiedziało, że dorośli je wspierają. Ważne jest by rodzic był przekonany o poprawności podjętej decyzji, że przedszkole to najlepsze miejsce do pełnego i wielopoziomowego rozwoju jego pociechy.
Dla maluchów pierwsze dni w przedszkolu są wielkim stresem, równie ciężko przeżywają je rodzice.
Odpowiedź na to pytanie możemy podzielić na dwie części.
Pierwsza część to podpowiedź co można zrobić aby jak najlepiej przygotować dziecko do przekroczenia progu przedszkola:

• ucz dziecko samodzielności > w spożywaniu posiłków, w ubieraniu się, w korzystaniu z toalety tak aby czuło się samodzielne
• przyzwyczajaj dziecko do pozostawania z innymi niż Ty osobami dorosłymi> niech wie, że niezależnie od tego z kim i na jak długo zostanie to zawsze po niego wrócisz i nic złego go nie spotka,
• opowiadaj o przedszkolu jako miejscu pełnym zabawek i kolegów, o miejscu gdzie dzieje się dużo ciekawych rzeczy. Pokaż dziecku przedszkole, niech pozna Panie tam pracujące, zabierz go na zajęcia adaptacyjne.

Druga część to podpowiedź co można zrobić aby zminimalizować stres związany z przyjściem do przedszkola:

• Pozwól dziecku zabrać do przedszkola ulubioną zabawkę. Da mu ona większe poczucie bezpieczeństwa.
• Zadbaj by poranne pożegnanie odbywało się bez pośpiechu. Ale też nie przedłużaj go w nieskończoność. Jeśli maluch łatwiej rozstaje się z ojcem niech on odprowadza go do przedszkola.
• Jeśli Twoje dziecko zaczyna płakać i histeryzować, spokojnie wytłumacz mu, że zostawiasz je tylko na kilka godzin i że na pewno po nie przyjdziesz. Takie rozstanie nie powinno trwać zbyt długo. Spokojnie się z nim pożegnaj i odejdź.
• !!!!Bardzo złym rozwiązaniem jest uleganie prośbom dziecka o zabranie go z powrotem do domu!!!Zamiast tego pozostań w kontakcie telefonicznym z przedszkolem, a dziecko przez pierwsze dni odbieraj z przedszkola trochę wcześniej. Ważne jest natomiast, aby wzbudzić w dziecku poczucie obowiązku i respektu. W przeciwnym razie maluch nauczy się wymuszania swoich pragnień płaczem.
• Jeśli możesz, w ciągu pierwszego miesiąca odbieraj malucha przed leżakowaniem. Małemu dziecku sen kojarzy się z nocą i może mieć poczucie, że mama zapomniała go odebrać.
• Bądźcie punktualni. Starajcie się zawsze przychodzić po dziecko o tej porze, o której mu obiecaliście.
• W sprawach jedzenia nie decyduj za dziecko. Ustal z wychowawczynią, że dziecko nie musi jeść tego, czego nie lubi, ale też z góry nie zastrzegaj: "Proszę mu nie dawać marchewki, bo jej nie znosi." Dzieci w towarzystwie rówieśników często zjadają wszystko.
• Nawet, gdy masz wolny dzień nie zostawiaj dziecka w domu. Będzie później na nowo przeżywać przedszkolny stres.
• Rozmawiaj o dziecku z wychowawczynią. Pytaj jak radzi sobie z poleceniami, jaki ma kontakt z rówieśnikami itp.
• Traktuj pobyt w przedszkolu jako rzecz naturalną i oczywistą. Wytłumacz dziecku, że każdy ma jakieś obowiązki, "mama i tata chodzą do pracy, siostra do szkoły, a ty do przedszkola." Jeśli przedszkole jest koniecznością, nie obiecuj dziecku, że chodzi tylko na próbę.
• Otwórzcie się na współpracę z paniami wychowawczyniami. One mają ogromne doświadczenie. Co roku przyjmują do pierwszej grupy nowe maluchy i co roku pocieszają zdenerwowanych rodziców. Ich wskazówki są naprawdę bardzo cenne. Jeśli okaże się, że wasze dziecko nie dojrzało do przedszkola, to z pewnością wam o tym powiedzą!
• Pytając o to, co było w przedszkolu zadawaj pytania typu: „Czy miło spędziłeś dzień?”, „Czy dobrze się bawiłeś?”, „Ciekaw jestem, czy czegoś nowego się nauczyłeś? Chętnie o tym posłucham”. Trzeba nastrajać dzieci pozytywnie.
• Nie przejmujcie się, jeśli wasze dziecko nie będzie chciało wam opowiadać o przedszkolu. Być może emocje związane z przedszkolem są dla niego zbyt silne i nie potrafi ich właściwie opisać. Zadawajcie pomocnicze pytania. Na przykład bawiąc się z maluszkiem w piaskownicy, zapytajcie, czy w przedszkolu też lepi takie fajne babki. W końcu samo zacznie wam o przedszkolu opowiadać.
• Nie oszukujcie dzieci. Nie mówcie im na przykład, że siedzicie w krzakach pod przedszkolem, bo dziecko spędzi cały dzień przed oknem patrząc na krzaki.
• Określcie czasowe ramy pobytu dziecka w przedszkolu, ale nie mówcie, że przyjdziecie o 13.00. Takie maluszki zwykle nie znają się na zegarku. Można powiedzieć, że odbierze się dziecko po obiadku, po podwieczorku lub po innym charakterystycznym dla dziecka wydarzeniu.

Pamiętaj też, że pierwsze tygodnie w przedszkolu bywają trudne, ale to ważny etap w życiu Twojego maleństwa. Odseparowanie od mamy i domu rodzinnego, a także świadomość, że za każdym razem rodzic wraca po dziecko, to pierwszy poważny krok ku osiągnięciu przez Twoją pociechę samodzielności. Respektowanie twardo wyznaczonych zasad, chociaż bywa trudne, daje w rezultacie poczucie stałości i bezpieczeństwa.

---